نوجوانی پرهیجانی داشتم - مهسان بلاگ

او 25 سال است که به شکل های گوناگون در این صنعت مشغول به کار است، اما پیش از این فقط انیمیشن سینمایی بامزه فصل شکار را کارگردانی نموده بود که احتمالاً آن را به یاد دارید. 13سال پس از ساخت فصل شکار، او انیمیشن اِوِرِست را به پرده سینماهای جهان آورده که در بعضی کشورها با نام نفرت انگیز نمایش داده می گردد. اورست، داستان یی، دختر نوجوانی است که یک یتی (مرد برفی) افسانه ای را در پشت بام خانه شان در شانگهای پیدا می نماید و به همراه دوستانش جین و پِنگ اسمش را اورست می گذارند.

این انیمیشن محصول مشترک آمریکا و چین است و با بودجه 75میلیون دلاری ساخته شده و در اکران جهانی تاکنون 175 میلیون دلار فروخته و احتمالاً نسخه دوبله آن هم به زودی به سالن های نمایش فیلم های خارجی و شبکه نمایش خانگی ما هم می رسد. به همین مناسبت برای شهرفرنگ این شماره، ترجمه گفت وگویی را با جیل کالتن انتخاب کردیم تا بیش تر با حال و هوای این انیمیشن آشنا شوید.

• سال های بسیاری است که در صنعت انیمیشن فعالیت می کنید؛ صنعت انیمیشن امروز با گذشته چه قدر فرق نموده؟

خیلی زیاد! من کارم را 25سال پیش آغاز کردم و اولین کارم، طراحی برای انیمیشنی دوبعدی در استودیوی دیزنی بود. پس از آن مهم ترین پروژه ای که درگیرش شدم داستان اسباب بازی بود. هنوز انیمیشن کامپیوتری این قدر همه گیر نشده بود و نه من و نه هیچ کدام از اعضای تیم، نمی توانستیم حدس بزنیم که انیمیشن کامپیوتری در آینده ای نزدیک تا چه حد تحول عظیمی را در صنعت انیمیشن به وجود می آورد. خیلی هیجان انگیز است که شاهد گسترش و پیشرفت انیمیشن کامپیوتری در این 25سال بوده ام. البته فکر می کنم انیمیشن کامپیوتری تا امروز، فقط یک فصل از زندگی خود را گذرانده و در آینده، قطعاً شاهد غافل گیری های بیش تری در آن خواهیم بود.

• همه گیرشدن انیمیشن کامپیوتری در نهایت به نفع این هنر خواهد بود؟

خب، هرچه انیمیشن کامپیوتری بزرگ تر و کیفیت آن بهتر گردد، قطعاً به نفع این هنر است. چیزی که برایم جالب است، فضایی رقابتی است که با گسترش این فناوری در بین انیماتورها به وجود آمده؛ قبلاً فقط چند استودیو مثل دیزنی، دریم وُرکز و پیکسار در این زمینه فعالیت داشتند، ولی حالا نگاه کنید! میلیون ها کمپانی و استودیو، انیمیشن کامپیوتری فراوری می نمایند. این موضوع باعث شده که اکران انیمیشن ها در سینماها محدودتر گردد، پس همواره این نگرانی هست که قرار است انیمیشن شما کاری پیروز باشد یا شکستی بزرگ! این هم یکی دیگر از تغییرات بزرگی است که طی این 25سال رخ داده است. این روزها ساختن انیمیشن ریسکی بزرگ است و البته کاری به مراتب دشوارتر از سال های آغاز کار من.

• به حضور کمپانی های کوچک در صنعت انیمیشن اشاره کردید. فضای رقابت برای حضور این گروه های کوچک عادلانه است؟

چیزی که امروز و در رقابت بین انیماتورها اهمیت دارد، خلاقیت و استعداد است. دیگر هزینه های سرسام آور فراوری، ضامن پیروزیت یک انیمیشن نیست و خیلی از همین کمپانی های کوچک توانسته اند با هزینه های بسیار کم، آثاری درخور توجه فراوری نمایند. امروز دیگر لازم نیست برای آن که انیماتوری پیروز باشید، حتماً در کمپانی دیزنی یا پیکسار کار کنید. خیلی هیجان زده می شوم وقتی فکر می کنم چه قدر فیلم انیمیشن با تکنیک های خاص و ویژه و با سبک های متنوع داستان گویی از سراسر جهان در بازار رقابت انیمیشن می توانند حضور داشته باشند. فوق العاده نیست؟

• تجربه کارگردانی فصل شکار، چه دستاورد مهمی برای شما داشت؟

هرکارگردانی می داند پیروزیت یک اثر، به عوامل فراوریش بستگی دارد. آن موقع با گروهی 300نفره کار می کردم. انگار که ساکنان دهکده ای کوچک باشیم. نمی توانم بگویم این گروه، چه قدر مثبت اندیش، خستگی ناپذیر، همراه و خلاق بودند. به نظرم یکی از مهم ترین وظایف کارگردان این است که به درستی از انرژی های گروهش استفاده کند و این درس بزرگ من از فصل شکار بود.

• چالش برانگیزترین بخش کارگردانی یک انیمیشن چیست؟

اشتباهی که بعضی از کارگردانان جوان در این رشته دارند، این است که فکر می نمایند باید خودشان را به دیگران ثابت نمایند. برای همین به تیمشان اجازه نمی دهند که یاری و مشاورشان باشند. به نظر من کارگردانی انیمیشن مثل نگه داشتن تخم مرغ در دست است؛ اگر شل بگیرید، می افتد و اگر سفت بگیرید، می شکند! شاید گفتنش عجیب باشد، اما برای من همواره این طور بوده؛ داستان در بالای سرم در حرکت بوده و بعد ناگهان مرا به عنوان چوپان و کارگردانش انتخاب می نماید و می گوید مرا بساز! اما باز هم کارگردان هیچ وقت نمی تواند بگوید این انیمیشن من است و من آن را ساخته ام! بهترین انیمیشن ها، داستان هایی دارند که جهان تشنه شنیدنشان است. پس بدترین سم برای کارگردان، غرور و بهترین یاری برایش، فروتنی است، تا باعث مرگ اثرش نگردد.

• برسیم به تازه ترین داستانی که بالای سرتان پرواز کرد و شما را به عنوان کارگردان برگزید! و چه قدر هم خوب از کار درآمد. ایده اورست از کجا آمد؟

در مدت هم کاری ام با استودیوی دریم ورکز، متوجه شدم که ایده های بسیار متنوعی دارند، اما همه مثل بوم های نقاشی، سفیدند؛ خام و احتیاجمند پژوهش و داستان پردازی. یکی از این ایده ها، یتی بود. آن ها می خواستند انیمیشنی درباره یتی داشته باشند و خب من دست به کار شدم و پژوهش درباره یتی ها را آغاز کردم. نتیجه غافل گیرم کرد؛ چون ما تقریباً هیچ اطلاعاتی از آن ها نداریم! فقط می دانیم باورهایی وجود دارد که یتی ها در اورست زندگی می نمایند و گفته می گردد ردپاهایی هم از آن ها دیده شده. اما من به این کمبود اطلاعات به عنوان نقطه مثبت کارم نگاه کردم؛ شخصیتی را خلق کردم و برایش قدرت های شگفت انگیزی در نظر گرفتم. از ابتدا در ذهنم در کنار یتی، به دختری نوجوان فکر می کردم؛ دختری که هم خودساخته و قوی است و هم در زندگی دچار اشتباه می گردد و به دردسر می افتد. شخصیت یی، همان ویژگی هایی را دارد که همواره دلم می خواست در کودکی و نوجوانی ام داشته باشم؛ راستش من زیاد طرفدار داستان های پریان و شاهزاده ها نبودم. برای همین امیدوارم شخصیت این دختر، الگویی برای نوجوانان این دوره باشد.

• چه جالب! پس با این حساب در اورست، به نوعی خودتان و آرزوهایتان را به تصویر کشیدید.

بله، من کودکی و نوجوانی پرهیجانی داشتم. درست مثل یی، رها و پرانرژی بودم. اصلاً در قید و بند این نبودم که لباس هایم، رنگ های دخترانه داشته باشد؛ اسکیت بازی می کردم، شلوار می پوشیدم و بلوزم روی شلوارم بود، جورابم یکی بالا و یکی پایین بود و همواره چکمه و کتانی می پوشیدم. خلاصه که حال خوبم در قید لباسم نبود و درواقع ورزش، بزرگ ترین تفریحم بود. بیش تر این خصوصیات را در شخصیت یی هم می توانید ببینید. رابطه او با اورست (یتی) هم برگرفته از رابطه ام با سگ هایم است؛ من با دو سگ بسیار بسیار بزرگ 45 کیلوگرمی بزرگ شدم. رابطه با حیوانات خانگی برای هرکس متفاوت است؛ برای من بزرگ شدن با حیواناتی غول آسا، شیرین و دوست داشتنی بود. یی و اورست هم رابطه خوبی با هم دارند؛ اگرچه همواره تصور می گردد این حیوانات هستند که به مراقبت و حمایت ما احتیاج دارند، ولی گاهی کاملاً عکس این قضیه صادق است. در انتهای انیمیشن هم می بینید که چه طور اورست با استفاده از قدرت های طبیعت شفابخشی، به یی یاری می نماید.

• شخصیت جذاب دیگری که توجه ام را جلب کرد، بِرنیش است. دوست دارم از او هم کمی بگویید.

برنیش، نمادی از انسان هایی است که به حیوانات به چشم غنیمت و اموالشان نگاه می نمایند. او اورستِ منحصربه فرد و خاص را فقط برای منافع خودش می خواهد. میخواهد او را اسیر کند و به همه جهان ثابت کند که یتی ها وجود دارند. در بخشی هم می گوید: زنده یا مرده، باید یتی را داشته باشم! و به خوبی معلوم است که زندگی اورست برای او بی اهمیت است و صرفاً می خواهد خودش را به مردم ثابت کند. تعقیب یتی، باعث می گردد تا درنهایت او متوجه گردد که همه موجودات و آفریده های خداوند، روح و احساس دارند. قلب او احتیاج به نوری داشت تا روشن گردد و اورست، نور قلب او شد.

• وقتی صحبت از یتی ها می گردد، ذهن ها به سمت همان قصه همیشگی برف و کوه و انزواطلبی شان می رود. اما انیمیشن شما این طور نیست. شاید کلیشه ای باشد، اما به نظرم به معنای واقعی کلمه این انیمیشن جادویی است! بازخورد تماشاگران چه طور بود؟

از تعریفتان سپاسگزارم. باید بگویم موافقم که جادو، بخشی از اورست است. وقتی نوشتن فیلم نامه را آغاز کردم، از زیبایی های جادویی و طبیعت سحرانگیز چین چیزی نمی دانستم. تمام اطلاعاتم از چین، به دیوار چین و لشکر سربازهای سفالین آن محدود می شد. اما حالا می دانم که چین و تاریخ آن، سرزمین جادوها و خیال هاست. کوهستان زرد، منطقه منحصربه فردی است که هرکسی را مسحور زیبایی های خودش می نماید. رودخانه ها و آثار باستانی بی نظیر چین، این سرزمین را به کشور افسانه ها تبدیل نموده. خوشحالم که توانستم بخشی از این زیبایی را در اورست به تصویر بکشم.

اولین نمایش ما در جشنواره تورنتو بود و باید بگویم از استقبال تماشاگران غافل گیر شدم. در انتهای انیمیشن می توانستم هم زمان صدای خنده ها و اشک های ناشی از احساساتی شدن آن ها را بشنوم. خوشحالم که اورست دوستان زیادی دارد.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت

سلو بلاگ: سلو بلاگ: محفلی برای هم اندیشی

پریها: پریها: اخبار، سرگرمی، ورزش، فال، پزشکی، سینما، هنر، گردشگری